以下にゼルテン教授のEU議会での演説(09.05.2007)を訳出しておきます。
 ドイツ語(原文)とエスペラント訳も、日本語訳の下に掲載しておきます。

 以下(↓)でEU議会での演説そのものを聴くことができます。
  http://www.kniivila.net/wp-content/uploads/2007/05/selten.mp3

 

 



ラインハルト・ゼルテン: ヨーロッパにさらなる同一化を

 

 皆さん、

 今日皆さんの前でお話できることを光栄に存じ、また喜びと感じております。

 ローマ条約1)締結以来この50年間で、経済的な統合は驚くべき進歩をとげました。随分時間はかかりましたが、しかし根本的な変革が政治的に貫徹されました。多くのこと、例えば通貨統合などは、長い間不可能だとされてきました。しかし今日、通貨統合は大成功であったことが証明されております。この成功はとりわけ、欧州中央銀行が独立性を保ち、貨幣価値の安定を目指す義務を負わされているお陰なのです。

1) ローマ条約とは、欧州経済共同体 (EEC) 設立に関する、6ヶ国(フランス、西ドイツ、イタリア、ベルギー、オランダ、ルクセンブルグ)による条約であり、1957325日に調印された。もとの正式名称は、欧州経済共同体設立条約。

 欧州憲法の代わりに、恐らくは新しい欧州基本条約が可決されるのではないかと思われます。その際、中央銀行の独立性と使命とに、変更が加えられることが無きことを、私は期待しております。経済統合はもちろん、まだ完結していないのですから。

 カリフォルニアの電力会社がニューヨークの電力会社を買収したからといって、アメリカではカルテル法に引っかからないため、なんらセンセーションを巻き起こすことはありません。しかし、ヨーロッパの場合は、まだそこまで進んでおりません。

 より強力な欧州同一化を推進することが不可欠です。ヨーロッパ人は、まず自らをヨーロッパ人と自覚するようにならなければなりません。

 強力な欧州同一化への道に立ちはだかるものは、ヨーロッパ内の言語障壁です。この言語問題は解決されねばならぬものです。一つの民族語が支配するという状況では、問題が解決したことにはなりません。長期的に見て、一つの中立公平な解決方法しか受け入れることは不可能です。いかなる国家も不利益を被ることがあってはならないからです。

 エスペラントのような習得が容易な計画言語こそが、言語問題の中立的な解決を可能にするのです。第二外国語は、第一外国語のときよりもずっと習得が容易になります。二言語習得の効果というのは相当なものがあり、かつエスペラントは非常に簡単ですから、まずエスペラントを学び、そしてその後にある民族語を学ぶ方が、単にこの民族語のみを学ぶよりもずっと有利です。このことは学校での試みで、すでに実証済みです。

 まず数カ国が、エスペラントを学校教育に採用する件に関して条約を交わせばよいのではないでしょうか。そして後にこの条約を他の国々に拡大していけばよいのです。例えば、シェンゲン協定2)や通貨同盟のように、条約拡大の筋道はすでに何度も辿られて、成功を収めてきております。

2) シェンゲン協定とはヨーロッパ各国において、国境での検問廃止などを可能にする取り決め。アイルランドおよび英国を除く全てのEU加盟国、さらにEUに非加盟であるアイスランド、ノルウェーとスイスの計26ヶ国が協定に調印し、そのうち15ヶ国が施行している。

 ご静聴ありがとうございました。

 

 

 

 http://www.liberafolio.org/2007/seltendeutsch  (ドイツ語原文)

 

Reinhard Selten: Mehr Identität für Europa

 

Meine Damen und Herren!

 

Es ist mir eine Ehre und eine Freude heute zu Ihnen zu sprechen.

 

In den 50 Jahren seit den Römischen Verträgen hat die wirtschaftliche Integration erstaunliche Fortschritte gemacht. Es hat sehr lange gedauert, aber es sind fundamentale Veränderungen politisch durchgesetzt worden. Vieles wurde lange Zeit für unmöglich gehalten, wie zum Beispiel die Währungsunion. Die Währungsunion hat sich als großer Erfolg erwiesen. Das ist nicht zuletzt der Unabhängigkeit der europäischen Zentralbank zu verdanken und ihrer Verpflichtung auf das Ziel der Geldwertstabilität.

 

Ein neuer europäischer Grundvertrag wird vermutlich anstelle der europäischen Verfassung durchgesetzt werden. Ich hoffe, dass die Unabhängigkeit und die Aufgabenstellung der Zentralbank dabei unverändert erhalten bleibt. Die wirtschaftliche Integration ist freilich noch nicht abgeschlossen.

 

Die kartellrechtlich unbedenkliche Übernahme eines New-Yorker Stromanbieters durch einen kalifornischen Stromanbieter würde in den USA kein politisches Aufsehen erregen. In Europa sind wir noch nicht soweit.

 

Es ist notwendig das Entstehen einer stärkeren europäischen Identität zu fördern. Die Europäer müssen lernen sich in erster Linie als Europäer zu fühlen.

 

Ein wichtiges Hindernis auf dem Weg zu einer starken europäischen Identität sind die innereuropäischen Sprachbarrieren. Dieses Sprachproblem bedarf einer Lösung. Die Dominanz einer Nationalsprache kann nicht die Antwort sein. Auf die Dauer ist nur eine neutrale Lösung akzeptabel. Keine Nation darf benachteiligt werden.

 

Eine leicht erlernbare Plansprache wie Esperanto ermöglicht eine neutrale Lösung des Sprachproblems. Eine zweite Fremdsprache wird sehr viel leichter erlernt als die erste. Der Zweitspracheffekt ist so stark und Esperanto ist so leicht, dass es günstiger ist, erst Esperanto zu lernen und dann eine nationale Fremdsprache, als nur diese Fremdsprache allein. Das ist durch Schulversuche wissenschaftlich erwiesen.

 

Zunächst könnten wenige Länder einen Vertrag über den Schulunterricht von Esperanto schließen. Später könnte der Vertrag auf andere Länder ausgeweitet werden. Der Weg der Vertragsausweitung ist mehrmals erfolgreich beschritten worden. Zum Beispiel mit dem Schengen-Abkommen und der Währungsunion.

 

Vielen Dank für Ihre Aufmerksamkeit.

 

 

 

  http://www.liberafolio.org/2007/seltenparolado   (エスペラント訳)

 

Gesinjoroj!

 

Estas por mi honoro kaj ĝojo paroli al vi hodiaŭ.

 

En la 50 jaroj post la Traktato de Romo la ekonomia integriĝo mirinde progresis. Daŭris tre longe, sed fundamentaj ŝanĝoj estas politike plenumitaj. Multon oni longe rigardis kiel neeblan, kiel ekzemple la Mona Unio. La Mona Unio montriĝis granda sukceso. Tion oni devas aparte danki al la sendependeco de la Eŭropa Centra Banko kaj al ties devo resti ĉe la celo de mona stabileco.

 

Kredeble oni decidos pri nova Eŭropa baza traktato anstataŭ la Eŭropa konstitucio. Mi esperas, ke tiam restos senŝanĝaj la sendependeco kaj taskoj de la Centra Banko. La ekonomia integriĝo certe ne estas kompletigita.

 

La karteljure neriproĉebla transpreno de Nov-Jorka elektroprovizanto fare de Kalifornia elektroprovizanto ne kaŭzus politikan ekscitiĝon en Usono. En Eŭropo ni ankoraŭ ne pretas por io tia.

 

Necesas stimuli la ekeston de pli forta eŭropa identeco. La eŭropanoj devas lerni senti sin unuavice kiel eŭropanoj.

 

Grava malhelpaĵo sur la vojo al pli forta eŭropa identeco estas la lingvaj baroj ene de Eŭropo. Tiu lingvoproblemo postulas solvon. La superrego de unu nacia lingvo ne povas esti la solvo. En la longa daŭro nur neŭtrala solvo estas akceptebla. Neniun nacion ni rajtas malavantaĝigi.

 

Facile lernebla planlingvo kiel Esperanto ebligas neŭtralan solvon de la lingvoproblemo. Duan fremdlingvon oni lernas multe pli facile ol la unuan. La dualingva efiko estas tiom forta, kaj Esperanto tiom facila, ke estas pli favore unue lerni Esperanton kaj poste nacian fremdlingvon, ol nur tiun fremdlingvon solan. Tio estas science pruvita per lernejaj testoj.

 

Unue kelkaj landoj povas fari traktaton pri lerneja instruado de Esperanto. Poste oni povos vastigi tiun traktaton al aliaj landoj. La vojon de traktatovastigo oni plurfoje iris sukcese, ekzemple pri la Schengen-Traktato kaj la Mona Unio.

 

Mi dankas pro via atento!